Przejdź do menu głównego Przejdź do wyszukiwarki Przejdź do treści

Dostępne skróty klawiszowe:

  • Tab Przejście do następnego elementu możliwego do kliknięcia.
  • Shift + Tab Przejście do poprzedniego elementu możliwego do kliknięcia.
  • Enter Wykonanie domyślnej akcji.
  • ALT + 1 Przejście do menu głównego.
  • ALT + 2 Przejście do treści.
  • Ctrl + Alt + + Powiększenie rozmiaru czcionki.
  • Ctrl + Alt + - Pomniejszenie rozmiaru czcionki.
  • Ctrl + Alt + 0 Przywrócenie domyślnego rozmiaru czcionki.
  • Ctrl + Alt + C Włączenie/wyłączenie trybu kontrastowego.
  • Ctrl + Alt + H Przejście do strony głównej.
1 maja 2020

O godne warunki pracy i niepodległość

Drukuj

Dzisiaj – 1 maja – obchodzimy Święto Pracy. Jak wyglądały pierwsze obchody tego święta w Dąbrowie Górniczej?

Pierwsze obchody Święta Pracy odbyły się w Zagłębiu Dąbrowskim pod koniec XIX wieku. Obradujący w 1889 roku w Paryżu kongres Międzynarodówki Socjalistycznej w rezolucji ustanawiającej 1 maja Świętem Pracy stwierdzał: „Będzie urządzona wielka międzynarodowa manifestacja w dniu oznaczonym, dlatego, ażeby we wszystkich krajach i miastach jednocześnie robotnicy wezwali władze publiczne do wprowadzenia prawa, ograniczającego liczbę godzin pracy do 8 i do wykonania innych postanowień Kongresu Paryskiego. Zważywszy, że podobna manifestacja była już naznaczona na 1 Maja 1890 r. przez Amerykańską Federację Pracy na jej kongresie, odbytym we wrześniu 1888 r. w St. Louis, termin ten ma być przyjęty dla manifestacji międzynarodowej. Robotnicy wszystkich krajów mają urządzić tę manifestację odpowiednio do warunków wytworzonych przez specjalne położenie ich krajów ”. W dokumencie tym wymieniano też inne postulaty, które miały wybrzmiewać podczas obchodów Święta Pracy. Było to m.in.: zakaz pracy młodzieży poniżej lat 14, zakaz płacy w naturze zamiast w gotówce, 36-godzinny odpoczynek co tydzień, zakaz pracy kobiet w szkodliwych dla ich zdrowia gałęziach przemysłu, powszechne prawo wyborcze.

1-majowe strajki w Zagłębiu

Pierwsze obchody majowego święta odbyły się w wielu krajach już w rok po jego ustanowieniu. Na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego agitację na rzecz jego obchodów wśród robotników prowadziła założona w 1892 roku Polska Partia Socjalistyczna, której czołową postacią był Józef Piłsudski. PPS łączyła postulaty społeczne z dążeniami niepodległościowymi, stąd specyfiką Święta Pracy na przełomie XIX i XX wieku były hasła związane z walką z caratem oraz ustanowieniem niepodległej republiki. Pierwsze wystąpienia robotnicze w dniu 1 maja w Zagłębiu Dąbrowskim miały miejsce pięć lat od rezolucji paryskiego kongresu. W broszurze wydanej na początku XX wieku przez Okręgowy Komitet Robotniczy PPS Zagłębia Dąbrowskiego czytamy: „W okręgu naszym głuche pogłoski o święcie majowym obiegać zaczęły już w kwietniu roku 1894. W niedzielę przed pierwszym maja wybitni kapitaliści miejscowi zebrali się wraz z naczelnikiem powiatu i oficerami kozackimi w Sielcach i uchwalili sprowadzić kilka sotni kozaków na koszt fabrykantów, a piechotę na koszt gminy. Na ulicach i drogach rewidowano przed 1 maja przechodniów, a księża prowadzili agitację przeciwmajową z ambon. 1 maja świętowało tylko 40 osób w Dąbrowie Górniczej. W roku 1895 u Fitznera i Gampera urządzono pijatykę, by odwieść robotników od obchodu majowego. Na Niwce, w Milowicach i na Mortimerze podwyższono płacę o 3-4 ruble miesięcznie. W szybie „Mikołaj” nikt nie przyszedł do roboty. Kopalnie „Kazimierz” i „Feliks” stanęły: górnicy zażądali ośmiogodzinnego dnia roboczego i podwyższenia płacy”. Przywódcy PPS z uznaniem przyjęli fakt, że w Zagłębiu – ważnym ośrodku przemysłowym – majowe święto zaczęło być obchodzone przez coraz szersze kręgi robotników.

Józef Piłsudski w 1896 roku pisał z zadowoleniem na łamach pisma „Przedświt”: „W ostatnim tego roku doczekaliśmy się nareszcie udziału w święcie majowym tak dawno oczekiwanych górników. Dąbrowa-Sosnowice, ze swym szybko wzrastającym przemysłem, z 40-tysięczną ludnością proletariacką – to pozycja nadzwyczaj dla nas ważna i powinszować sobie możemy, żeśmy ją zdobyli”.

Pierwsza manifestacja

Pierwsze obchody Święta Pracy w Zagłębiu Dąbrowskim polegały przede wszystkim na podejmowaniu przez robotników akcji strajkowych. Organizacji pierwszej manifestacji 1-majowej w naszym regionie Polska Partia Socjalistyczna podjęła się w 9 lat od paryskiego kongresu międzynarodówki. We wspomnianej broszurze OKR PPS Zagłębia czytamy: „W roku 1898 zwołano Zgromadzenie Ludowe do parku sieleckiego. Przekonawszy się, że park jest obstawiony wojskiem, robotnicy przeszli tam i z powrotem po najludniejszych ulicach ze śpiewem „Czerwonego Sztandaru”. Następnie 1000 osób skierowało się z rewolucyjnymi pieśniami na Pogoń. Na łąkach pogońskich odśpiewano znowu „Czerwony Sztandar” i wznoszono okrzyki na cześć 1 Maja. Na drzewach zawieszono mnóstwo czerwonych sztandarów ”. Kolejne obchody majowego święta gromadziły coraz liczniejsze rzesze robotników, którzy podczas manifestacji i pochodów domagali się poprawy warunków pracy, godziwej zapłaty oraz niepodległości Polski.

Organizatorem pierwszej manifestacji 1-majowej w Zagłębiu Dąbrowskim w 1898 r. był Tomasz Arciszewski – członek PPS i jej Organizacji Bojowej, oficer Legionów Polskich, minister w rządach Ignacego Daszyńskiego i Jędrzeja Moraczewskiego (1918-1919), poseł na Sejm, premier rządu RP na uchodźstwie (1944-1947).

Michał Syska

Tekst pochodzi z kwietniowego numeru „Przeglądu Dąbrowskiego” – więcej czytaj tu.

 

Czytaj więcej

Biznes

Koksownia Przyjaźń uruchamia najnowocześniejszą baterię koksowniczą

Biznes

„Miejsce Przyjazne Seniorom”. Razem twórzmy miasto otwarte na potrzeby starszych mieszkańców

Rekreacja

Kolejny szachowy sukces

Komunikaty

wykaz nieruchomości gruntowych przeznaczonych do najmu i dzierżawy