Dostępne skróty klawiszowe:
Uroczystości związane z obchodami rocznicy ogłoszenia Konstytucji 3 Maja odbędą się 3 maja o godzinie 10.00 przy pomniku Żołnierza Zwycięzcy w Gołonogu. Następnie delegacja Muzeum uda na cmentarz parafialny przy ul. 11 listopada, w celu uroczystego osłonięcia wyremontowanego grobu Janiny i Ludwika Berbeckich oraz złożenia na nim kwiatów.
Warto przypomnieć sylwetki tych wspaniałych osób i zasłużonych dla miasta dąbrowian.
Inżynier i pedagog, działacz społeczny, polityczny, niepodległościowy, kulturalny i spółdzielczy. Radny miejski Dąbrowy Górniczej.
Urodził się 6 sierpnia 1879 roku w miejscowości Chmielita w powiecie włodawskim w rodzinie powstańca styczniowego Feliksa i Anieli z Lutnickich. Ludwik był młodszym bratem generała Leona Berbeckiego. W młodości w Dąbrowie Górniczej, gdzie ukończył wydział górniczy Dąbrowskiej Szkoły Górniczej (1904), związał się z ruchem socjalistycznym i działał w podziemiu PPS – Frakcja Rewolucyjna. Po ukończeniu „Sztygarki” pracował w ukraińskim zagłębiu donieckim, w kopalni „Flora” w Dąbrowie Górniczej oraz kopalni „Juliusz”. Był jednym z założycieli Uniwersytetu dla Wszystkich w Dąbrowie Górniczej. W 1924 roku wraz z żoną Janiną i synem zamieszkał przy ulicy H. Kołłątaja, zakładając biuro geodezyjne (jednym z ważniejszych zleceń było dokonanie pomiarów miast Dąbrowy Górniczej i Będzina). Na Politechnice Warszawskiej zdobył tytułu inżyniera geodety. Pracował również jako nauczyciel w macierzystej szkole, nazwanej wówczas PSGH im. S. Staszica. Ludwik Berbecki był przewodniczącym związku kooperatystów w Dąbrowie Górniczej. Jako wolnomularz działał w zagłębiowskiej loży „Staszic”. Podczas okupacji hitlerowskiej pracował jako mierniczy w dąbrowskim magistracie, a swoją pracę kontynuował także po wojnie. Ludwik Berbecki zmarł 14 lipca 1949 roku. Spoczął na dąbrowskim cmentarzu parafialnym w alei zasłużonych.
Janina Berbecka, z domu Krenke urodziła się 1 stycznia 1879 roku, w okolicach Piotrkowa Trybunalskiego.
Jej matka, Waleria Krenke, z domu Bocheńska, była zaangażowana w konspirację powstania styczniowego (podobnie jak ojciec jej przyszłego męża). Ukończyła gimnazjum w Piotrkowie. Wyszła za mąż za młodego socjalistę i absolwenta Szkoły Górniczej, Ludwika Berbeckiego, za namową którego, Janina wraz z siostrami Bronisławą i Eugenią (też nauczycielkami) oraz swoją matką zamieszkała w Dąbrowie Górniczej. Tutaj Janina Berbecka została zatrudniona jako nauczycielka i wychowawczyni w gimnazjum żeńskim Emilii Zawidzkiej. Była współzałożycielką i organizatorką pierwszej w mieście publicznej biblioteki. Aktywnie współtworzyła oddział zagłębiowski Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego, a dzieje tej kobiecej organizacji opisała na łamach „Prawdy Zagłębia” (1929). Po odzyskaniu niepodległości praca społeczna Janiny skupiała się na m. in. organizacji kół oświaty dorosłych oraz tworzeniu Związku Pracy Obywatelskiej Kobiet (ZPOK) w Dąbrowie Górniczej. Janina Berbecka była jeszcze aktywna zawodowo i pracowała jako nauczycielka I LO po II wojnie światowej. Zmarła 8 maja 1961 roku. Spoczęła obok męża na dąbrowskim cmentarzu parafialnym.
Sprawdź też Święto Pracy w Dąbrowie Górniczej i Spotkajmy się na Dębowym Maj Festiwalu!.